Mimo bogatej historii powiatowe miasto Kaifeng w prowincji Henan nie oferuje przyjezdnym zbyt wielu atrakcji. Nie wszystkie również miejsca warte obejrzenia figurują w przewodnikach turystycznych czy na popularnych portalach dla globtrotterów. Jednym z takich obiektów jest Muzeum Liu Shaoqi w Kaifengu.
Liu Shaoqi do czasu Rewolucji Kulturalnej był jedną z najważniejszych osobistości życia politycznego ChRL. Jeden z współtwórców Komunistycznej Partii Chin, pełnił czołowe funkcje w partii i państwie, był między innymi przewodniczącym ChRL, wiceprzewodniczącym KPCh i wieloletnim członkiem Komitetu Centralnego. Pochodził z tej samej prowincji co Mao Zedong i do 1955 / 1956 r. ściśle ze sobą współpracowali. Po tym jak Mao zaczął realizować swoje szaleńcze wizje gospodarcze jak Wielki Skok, które kosztowały życie milionów Chińczyków, Liu podobnie jak wielu innych przywódców partyjnych zaczęli dążyć do ograniczenia roli Czerwonego Słońca w kierowaniu państwem i do znormalizowania życia społecznego i gospodarczego Chin.
Zdjęcie z sierpnia 1966r. po przetasowanich na szczytach władzy. Lin Biao namaszczony przez Mao na następcę w miejsce Liu Shaoqi
Rozpętana przez Mao Rewolucja Kulturalna miała w rzeczywistości przede wszystkim na celu odsunięcie od władzy Liu Shaoqi i innych umiarkowanych polityków i przywrócenie Wielkiemu Sternikowi jedynowładztwa. Liu Shaoqi szybko stał się jedną z ofiar rozpętanego przez Mao szaleństwa. Wielokrotnie torturowany i poddawany wiecom samokrytyki, ogłoszony szpiegiem, zdrajcą i renegatem został uwięziony i przetrzymywany w nieludzkich warunkach.
Liu Shaoqi podczas wiecu samokrytyki
Choremu na cukrzycę odmówiono podawania insuliny i trzymano go przywiązanego na stałe do łóżka, co spowodowało powstanie ropiejących odleżyn. W ostatnich dniach życia potajemnie przewieziono go samolotem do Kaifengu, gdzie zmarł 12 listopada 1969 r. Dwa dni później jego ciało zostało skremowane. Na wniosku o kremację i na świadectwie kremacji wpisano fałszywe nazwisko Liu Weihuang.
Wniosek o dokonanie kremacji zwłok Liu Shaoqi
Zaświadczenie o dokonaniu kremacji zwłok Liu Shaoqi
W ramach ekspozycji prezentowane są nieliczne przedmioty osobistego użytku jakie towarzyszyły Liu Shaoqi w ostatnich dniach życia oraz przede wszystkim zdjęcia, które dokumentują jego karierę jako działacza komunistycznego. Zdjęcia z początku lat 30-tych, komuna Yan’an, konferencje i zjazdy po 1949 r., spotkania z zagranicznymi delegacjami i Chińczykami w czasie objazdowych inspekcji po kraju oraz fotografie z prześladowań i upokorzeń doznanych od maoistowskich czerwonogwardzistów.
Pokój w którym,wg oficjalnej wersji, zmarł Liu Shaoqi.
To czego brakuje, to nazwania po imieniu prawdziwego sprawcy jego śmierci. Są okrągłe zdania o tym, że jego śmierć to największa niesprawiedliwość okresu Rewolucji Kulturalnej, ale, podobnie jak na otwartej niedawno wystawie w Galerii Narodowej poświęconej ojcom założycielom ChRL, na której winą za jego śmierć obarczono Jiang Qing i pozostałych członków Bandy Czworga, nie ma słowa o tym, że osobą która zadecydowała o zabójstwie Liu Shaoqi był Mao Zedong. Liu Shaoqi został co prawda w 1980 r. zrehabilitowany, o co starała się również wdowa po nim Wang Guangmei, ale KPCh do dzisiaj nie ujawniła pełnej prawdy, ani o jego śmierci ani o wydarzeniach tamtego okresu i nie rozliczyła wszystkich winnych. Syn Liu Shaoqi – Liu Yuan, który miał wpływ na otwarcie muzeum upamiętniające ojca, pełni obecnie wysokie funkcje w Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej i co ciekawe, mimo że był promowany przez Hu Jintao, wydaje się być obecnie bardziej powiązany z lewicową frakcją KPCh. Życie w partii toczy się krętymi ścieżkami.
Tablica informacyjna w muzeum umieszczona przed pokojem w którym zmarł Liu Shaoqi.
Niektóre informacje wykorzystane w tekście zaczerpnąłem z książki J. Bayera i W.J. Dziaka „Mao: zwycięstwa, nadzieje, klęski”
Budynek muzeum Liu Shaoqi w Kaifeng
goscinnie
katarzynasarek
lukaszsarek
skosnym okiem
juriusz
21 czerwca 2014
Obawiam się, że Chiny (=KPCh) nigdy nie powiedzą prawdy o Rewolucji Kulturalnej. Obecnie znaczyłoby to oznajmienie milionom ‚wasi rodzice są odpowiedzialni za wymordowanie całej inteligencji, a zrobili to, bo nasz wielki wódz był trochę walnięty, niemniej dalej będziemy go wielbić na banknotach, portretach i Tiananmen’. O ileż wygodniej jest opowiadać baśnie o Bandzie Czworga, z naciskiem na panią Mao.